Ne tuhaf.
Ne kadar kaçarsan kaç, ne kadar hızlı uzaklaşırsan uzaklaş bela daima bir adım ardında!
Sen ne kadar yol ona çıkmasın diye arkalardan, etraftan dolaşsan da; adımlarına, davranışlarına dikkat etsen de; korusan da kendini; bela daima yanı başında!
Musibet her daim bulaşmaya müsaittir yani.
Ama isyan etmemek lazım. Bu da Allah'ın bir sınavı deyip geçmek gerek mesela... Ya da bir işaret olarak almalı; toparlanmalı...
Her neyse işte...
Labels: Kategorisiz / Günlük Gibi